Tocht van de brandweer

Wakker worden, naar buiten kijken, vloeken want het regent. Tegen beter weten in toch gewoon op de fiets springen. Eventjes een beetje droog staan regenen tot T-man overtuigd en klaar was en dan op naar de start. Verbroederen met Stijn, Kelly, Peter en zijn lief dat blijkbaar toch zijn lief niet zou zijn hoewel ik dat maar moeilijk kan geloven. Kelly was een beetje zenuwachtig, wat normaal is voor haar eerste keer.

Met zijn allen het veld in en toen werd het al snel duidelijk dat het vettig zou worden. Links en recht gleden de mountainbikes door de sappige weides. 2 km afgelegd en er hing al 5 kilo moder aan uwe kader. Kelly straifde vlotje door de wei, extreem sterk voor haar eerste keer. In de zeikende regen en eheel terecht stelde ze de vraag: "Is dit nu wat jullie zo ieder weekend gaan doen, voor uw plezier?". Een brede glimlach kwam bij ons alle op het gelaat en het antwoord was een volmondige: "Ja".
Van vochtige weien ging het via drassige velden naar natte bospaden. Maar het ging van kwaad naar erger. Vochtig werd zeiknat, drassing velden werden zuigende moerassen, en natte bospaden werden woeste revieren. Op vele momenten had het veel weg van canoying, geen wonder dat iedereen na iedere vettige strook een ontzetten brede glimlach had. Dit is gewoon fijn. Bij de bevoorrading goed opletten waar je je fiets neerlegden want herkennen zat er gewoon weg niet in. Gelukkig kunnen de mannen van de brandweer hier aan daar aan een jerrykannetje drinkbaar water geraken zodus was er bij de bevorrading een brandweerlang voorradig om onze fietsen weer bruikbaar te maken.

Het materiaal vond dit alles iets minder fijn. Op mening helling hield mini zich volharden aan de procesie van echternach, onderweg op een hellingwas ook heer Peter een prachtige imitatie ten berden aan brengen van een woede uitbasting van een Italiaan. Gelukkig heeft hij geen carbonnen fiets. T-man zijn remblokken waren op. Eekhoorn zijn remblokken waren gewoon niet meer. Kelly kreeg ne klapband waarbij ook de buitenband stevige schade had opgelopen. Mcgiver Eekhoorn loste dit op met een kartonneke en een plastiekje van een granny moelleuse. Wel straf maar ook meteen de exit voor kelly, t-man en eekhoorn. Beetje verder gaat de vermeende echtgenoot van Peter ook nog eens stevig over de kop. Exit. Peter en Mini volharden en kiezen voor 52. Stijn en mezelf hebben genoeg eigenkennis om te weten dat voor vandaag 38 km genoeg is. Had het kilometricske op het achterwiel gestaan hadden we vandaag allemaal 52 km gehad.

Aangekomen nog een verfrissende leffe drinken en gelukkig zijn! Merci aan iedereen die erbij was!

PS: Dikke proficiat aan Kelly.
PSS: Kelly: duikb