Dag allemaal,
Het winterprogramma van ijzeren stijn is nog maar juist begonnen of we zijn er al met de voorjaarskalender. Echt winter is het niet dus we kunnen maar al beter vooruit denken.
Omdat wij niet willen stilzitten en mooie sportieve vooruitzichten nodig hebben om te trainen stel ik u voor: "de grellige voorjaarkalender 2012". Een nogal ambitieuze kalender deze keer, een reeks gekende klassiekers zowel road als mtb en een aantal nieuwe en zelfs buitenlandse marathons.
Te grellig voor u? Er zijn uiteraard ook nog gewone toertochten in het Vlaamsche land, verenigd u en spring de vélo op!
Kalender met details in de gedeelde spreadsheet (google docs)
Keep on biking!
Swiffer
zondag 4 december 2011
tPlatform voorjaarskalender 2012
zaterdag 22 oktober 2011
maandag 17 oktober 2011
Toertocht Overijse
Dwars door het Zoniënwoud, zo luidde het motto van deze toertocht. 0.5° Celsius wist mijn wagen me te vertellen toen ik naar ginds reed. Jawadde da's fris, temeer omdat ik precies mijne korte tenue aanheb... Allez, ne keer dat het zonneke erdoor kwam viel het wel mee. Stijn vergezelt zijn Spreeuwke voor de 44km, Tim, Kristien en Kevin kiezen voor de 66km, hoewel men het er op mountainbike.be niet over eens geraakte of het nu 66, 68 of 70km was. Mooie en gevarieerde tocht bij een enthousiast herfstzonnetje, zo hebben we het graag. Met gratis Telenet bidon, ook nog es biologisch afbreekbaar naar 't schijnt.
woensdag 7 september 2011
zondag 4 september 2011
Bloso MTB Kortenberg
Bij gebrek aan partners in crime op ne zondagnamiddag met wisselvallig doch warm weer, heb ik besloten om op mijn ééntje de Bloso MTB route dichtst bij mijn deur ne keer te gaan verkennen. Vanuit Herent over de Winkselse steenweg tot ergens tussen Veltem-Beisem en Erps-Kwerps waar ik het eerste groene pijltje aantref. Het begon een beetje saai, heel plat, maar wel genoeg modder wegens nog maar eens een onweerke dat gisteren over onze contreien is getrokken. Al snel bevind ik me tussen de weilanden ten oosten van de luchthaven van Zaventem. Ploeteren door landbouwgrond modder, bij momenten kniediepe plassen van waar normaal gezien de trakteurs door de akkers manouvreren. Ondertussen een dikke plensbui over mijn nek en ook wat vliegtuigen van de oostelijke aanvliegroute. Het groene stuk was duidelijk eerder voor veldrijders ontworpen. Op het stukje blauw en al snel rood wordt het gelukkig interessanter. Allez, echte zware beklimmingen vindt ge in die streek niet, maar wel zware stukken door holle wegen vol modder en stenen. Lap he, ik had pertang vanmorgen mijne vélo gepoetst. Zelfs nog effe moeten stoppen om ne grany en ne peperkoek bij te duwen want ik zat weer door mijn waakvlam koolhydraten heen. Het rode stuk was veruit het meest uitdagend. Sommige stukken op en af vlak langs den E40, met diepe groeven vol water. En ondertussen blijft mijn ketting maar doorslippen, godverdoemme toch. Bepaald moment maak ik een klein sprongske over ne bult (ne mens moet zijne vering een reden tot bestaan geven) en ik hoor van *kledeng* achter mij, wtf? Ik had mijn rugzakske laten openstaan bij mijn tussendoortje en mijne gsm was eruit gevlogen, oopsiedaisy! Nu dat ik dat ding toch in mijn pollen had effe naar Eekhoorn bellen dat em mij ne nieuwe XT ketting mag bestellen want mijn energietransmissie van kuit en dij naar achterwiel wordt zwaar gefnuikt door de mechaniek! Bon, 't is een uur of half 8 en begin honger te krijgen. Op de één of andere manier raak ik de pijltjes kwijt en moet via instructies van de bewoners van Meerbeek mijne weg richting Leuven terugvinden. Alras zit ik op de Brusselse steenweg en kan nog een tiental minuutjes op grote plaat van jet geven om dan via een binnenwegske terug in Herent aan te komen. Amai, da was al bij al nie slecht, hoewel het terrein niet het uitdagendste is voor ne mountainbiker. Voor de mannen die zinnens zijn één hunner aluminium rossen om te bouwen tot singlespeed, dit zou wel ne keer een parkoers kunnen zijn waar ge u danig kunt uitleven. Ook nie slecht voor op ne warme zomeravond met uw dufke te komen losrijden. Het moet niet altijd Holsbeek of Heverlee zijn he!
dinsdag 30 augustus 2011
zondag 28 augustus 2011
Het is gebeurd!
Korte nieuwsflash vanuit Platformland. Het is gebeurd, het is gebeurd!
Kristien la Machine rijdt ook Tim de vlammende Eekhoorn naar de Filistijnen
en is bij deze onbetwiste Platform kampioene op de laatste MTB marathon
van 2011! Ze sleept op de koop toe een spectaculaire 4e plaats bij de dames
in de wacht.
Om u een idee te geven van de P.O.W.E.R er in dat kleine ding zit:
T-man en G-nu rijden de 75km marathon in een niet onaardige 6 uur.
Mini rijdt de concurrentie op een hoopje in 4h30... watch out Kim Saenen!
Woeste berin nondedjiegel! Respect.
maandag 18 juli 2011
Le 16ème Randonnée VTT de Stavelot
Zondagochtend, rond een uur of zeven, krijg ik de kriebels, begint het hier te beven. Euh. Allez. Beven is een groot woord. Mijne wekkerradio is voor één of andere mysterieuze reden niet meer in staat StuBru te ontvangen en het is dan maar Radio2 geworden. Amai. In elk geval, vandaag staat er alweer een toertochtje op het programma, niks minder dan Le 16ème Randonnée VTT de Stavelot 60km (en een beke)! Chauffeur van dienst zijnde bel ik aan ten huize Mr. en Mvr. Opheide-Broux (...) watzgeburt? nikske (...) nog es bellen (...) deur gaat op en daar staat Mr. Opheide in zijne peignoir met klein oogskes en ne grijns "Oei, de wekker is nie afgegaan". Ik mag aan de ontbijttafel aanschuiven, mijn bokes opeten met een taske kaffie erbij. Allez, fiets intasten en yippiekayéé naar Stavelot. Onderwege krijgen we daar een KLEIN stortbuike op ons teljoor, zo van ruitewissers op stand zevenendertig, redelijk content dat we nog in den auto zaten! Ge ziet, het is nie altijd goed om op tijd te zijn.
Bon, over den toertocht dan. Het begon allemaal nogal gezapig. Lange stukken over een grindpadje waar ons bomma op een trottinet nog redelijk mobiel zou zijn. Ik krijg een beetje hoogmoed en verschiet hier een daar een klein cartoucheke, zomaar, voor de sport. Maar dan begon het, ammehoela! "Veenmoos" kende da? Da is zo van dieje gladde plekmodder met takskes en gras ertussen. Da kruipt tussen al de bewegende onderdelen van uwen derailleur tot er niks nemeer bougeert zoals het moet. De Nobby Nics wisten ook niet meer waar ze de mosterd moesten halen en schuiven van links naar rechts op de beklimmingen. En wat voor een beklimmingen man! WOEST! Zo van, oef we zijn er bekans... Kut toch nie... allez nu dan... Godver nog nie, kajiet kajiet! Uitdagend! De afdalingen zijn ook niet min mijne man, triceps assisteren de RockShoxx Reba's en vangen rotsen en bobbels op tot ze roodgloeiend staan. Vetjes! Naast fietskwaliteiten worden respectievelijk intelligentie en padvinderskunsten op de proef gesteld. Een diploma verkeerskunde was geen overbodige luxe om aan het planneke aan de tent van bevoorrading 2 uit te kunnen. Pijlkes van papier en krijtstrepen zijn blijkbaar geen goede opties voor uw afwijzering wanneer er tussen de 8 en de 20 liter vocht per vierkante meter uit de hemelsluizen neerdaalt. Volgens de organisatie hadden ze ook te kampen met jong gespuis die de wijzers voor de lol de verkeerde kant lieten uitwijzen. Ik denk dat we in totaal toch mogen spreken van ne kilometer of 65.
In elk geval, het was ne ferm uitdagende toertocht, en zou mits betere organisatie en iets beter catering op de bevoorradingen een bescheiden toppertje kunnen worden! Met dank aan Gnoe voor de gemotiveerde companie!
kus
Tman
maandag 27 juni 2011
(Poging tot) de Solo’s ride 55km
‘s Ochtends hadden we afgesproken aan onze stam-camping te Remouchamps. De meesten hielden het bij een koffie voor het vertrek, maar zoals we van onze Kevin gewoon zijn deed hij weer iets speciaal, door zijne koffie te combineren met een fruitsap. Kwestie van de darmen op gang te trekken voor het vertrek.
Nog maar net vertrokken en al onmiddellijk schakelen naar het kleinste blad. Stoempend kwamen we boven, een scherpe bocht en we doken de Ardense bossen in. Na een reeks stevige beklimmingen kwamen we aan een eerste barricade, een stevige boom over de weg. Na een vlotte beklimming van de barricade konden we weer vrolijk verder trappelen. Maar dit bleek geen eenmalig geval te zijn. Hier was blijkbaar een woeste boswachter te werk gegaan die het niet zo had voor de mountainbikers. Na een half uur zwoegen en zweten om over de omgezaagde bomen heen te geraken, konden we onze tocht verder zetten.
De rest van solo’s werd gekenmerkt door geweldige technische stukken, stevige en lange beklimmingen en prachtige uitzichten. Spijtig genoeg ook door mini die pijnlijk ten val kwam op haar heup, 5 platte banden (natuurlijk van Kevin en Swiffer) en een stortbui. Dit dwong ons vroeger te stoppen.
Maar ‘TPlatform will be back!
donderdag 23 juni 2011
Black Forest Ultra Bike 2011
zondag 5 juni 2011
Hagelandse chrono
...zoals Tman het beleefde.
We wisten het op voorhand, zaterdag 4 juni ging het een temperatuurke worden waarbij elke verstandige mens geen inspanning doet zwaarder dan het bewateren van de viooltjes in de voortuin, laat staan een mountainbike marathon rijden. Afspraak kwart na negen, Platform kampioene Kristien La Machine en gemotiveerde amateur Tman ontmoeten elkaar op de parking in Langdorp vlakbij de startblokken. Voorwiel indraaien bleek al voldoende inspanning te zijn om de eerste zweetparels van het voorhoofd te doen druppen. Rap ewa insmeren met factor 8 (voor optimale bronzage), inschrijven en we kunnen eraan beginnen. De start was voor ondergetekende gene vette. Lomperwijs mis ik de eerste afslag, honderd meter verder de pinnekesdraad nipt missend al ne keer onderuit gaan, om nog van den dorst te zwijgen. In tegenstelling tot de tot doodsreutels aanzettende beklimmingen van Waimes ligt het parcours er beenhard en Nilfisk-zak stoffig bij. Wel handig, zo wat Hagelandse bodem die in uw zonnecrême en zweet cocktailke blijft plekken. Extra bescherming tegen het UV bombardement dat we deze dag over onze nek gaan krijgen.
Na de eerste twintig kilometer kruis ik Mini, die al aan de overkant van de Demer rijdt richting eerste bevoorrading. Mini vindt al dieje catering maar niks, gritselt rap ne nieuwe bidon mee ('t was met ananas-smaak) en knalt verder op haar gepatenteerd verschroeiend tempo. Den deze had al een klein hongerke maar had toch moeite om azo een zacht cakeske door zijn uitgedroogde keel te wringen. Effe verder passeer ik een wei met een half dozijn struisvogels en ne lama of drie.
Het parcours is matig technisch, hier en daar een single track maar redelijk vlot manouvreerbaar. Het tempo ligt anderzijds zeer hoog voor een MTB marathon. Poerdroog en snoeihard. De bobbelkes tussen de half verdorde tarwe worden bij de hardtail riders genadeloos via de zadelpen aan de konten doorgegeven. Onderwijl ervaar ik meerdere malen het zogenaamde "aquarium-fenomeen". Het aquarium-fenomeen geschiedt als volgt. Ge zweet als nen dulle maar da zweet stapelt zich op op de richel van uwe zonnebril. Dan hotst ge over een bobbelke, uwe bril zakt enkele millimeter uwe neus af en het zweet reservoir gutst via den binnenkant over uw glazen. Resultaat, ge zit precies met uwe kop in ne aquarium! Na de tweede bevoorrading komt een boomstronk dwars over het pad me bijzonder bekend voor. Natuurlijk! We zitten op het blauwe stuk van de Holsbeekse Bloso route. Zoals vorig jaar komt ook da lastig stukske langs de moestuin door dat uitgegroefd padje dat uitkomt op wat steil steengruis en bovenaan uitkomt bij de geitjes. Ook bike team Margi was van de partij.
Het laatste stuk bevat enkele venijnige stukjes technisch rijden. Mini meldt na de wedstrijd dat ze daar ergens ne achterwaartse koprol had moeten maken. Plotsklaps word ik door een kwieke dame voorbij ge-PEERD. Op slag verliefd he! Het bleek Kim Saenen te zijn. De laatste kilometers was het worstelen met ne lastige tegenwind. Na de wedstrijd komen we te weten dat er nog ne Platform schavuit meegedaan heeft: den Bannie begod!
Het was bloedheet en stoffig, maar zwaar de moeite!
Tman
zaterdag 14 mei 2011
Te Koop: frame Radon QLT Race met Fox demper
Radon QLT Race Full suspension
Frame-maat: 18"
Frame-materiaal: Aluminium 7005 Triple Butted Hydroform Tubing
Inclusief demper Fox RP23.
Het frame is NIEUW, nooit gebruikt en nog in verpakking!
De demper is 2 jaar gebruikt, goed onderhouden en reeds een revisie gehad.
Prijs 450 EURO
0489/453271
woensdag 11 mei 2011
Platformstage 2
donderdag 28 april 2011
Rik Verbrugghe Classic 24 April 2011
6h30: wakker worden met statisch geruis wegens verkeerd afgestelde wekkerradio, oftewel hebben de duiven de StuBru zendmast weer ondergescheten. Douchen niet nodig, enkele kommen Corn Flakes met Alpro Soja melk binnentrekken, materiaal intasten en GPS in de richting van Aywaille wijzen. Traditiegetrouw ne verkeerde afslag nemen en wa rondbollen in het centrum van Luik.
8h22: arrivé au camping Olympia. Het is nog een beetje killig. Eekhoorn houdt niet van stijve tepels (bij zijneigen dan, want da schuurt aan de bretellekes) en houdt zijn übersexy bodywarmer nog efkes aan. Panda staat reeds gereed in vol ornaat, kuiten extra opgeblonken. Mini a.k.a. "La Machine" zabbert op een banaantje en smeert 10cc wit spul (factor 15) kwestie van optimaal te bronzeren. Zelfs de broekspijpen van haar witte Platform tenue nog wa opgerold om de tan-line extra hoog te krijgen. Swiffer is een beke de kluts kwijt. Waarschijnlijk nen Duvel teveel op gisteren. Hij doet er langer over dan normaal om al zijn spullen in de juiste volgorde en op de juiste plaats te krijgen. Wonny de Pony staat scherp. Met het gele vliegmachien van nonke Mon, voorzien van bijzonder zachte zadel, voelt hij zich sterker dan Gilbert en kan niet wachten om te vertrekken. Ondergetekende, T-man, wordt door Mini gewezen op het feit dat mijn tuubkes een beetje plat staan, 3 bar is wa weinig voor ne koersfiets. Efkes ajusteren. Daarbovenop denk ik ten onrechte dat ik mijne voorste derailleur correct had afgesteld en moet na de eerste 50 meter, nog voor de start van de tocht, mijn pollen vuil maken om de ketting over het juiste tandwiel te leggen.
9h20: bon, we zijn ingeschreven. De hoogmis voor kuit en dij kan beginnen! Als een geöliede machine drijven we de vitesse op tot een respectabele kruissnelheid. Als vijf knechten omsingelen we onze kopvrouw zodat ze uit geen enkele windrichting belaagd kan worden (uitgezonderd aarswinden van een niet nader vernoemd individu). Terwijl het zonnetje gestaag hogere posities opzoekt en de frisse ochtendkilte verdrijft met genadeloze UV straling, bereikt het olijke gezelschap de splitsing tussen de 105 en de 125 km route. Wonny en ik slaan af voor de 105, de rest kiest voor de volle pot en gaan all in met ne full house. Dit betekent dat voor die vier japers dit verslag reeds ten einde is!
10h20: eerste bevoorrading. Zachte koekskes, vochtige zoetigheid en zoete vochtigheid zijn ons deel. En het begint echt warm te worden. Sporadisch rolt er een straaltje zout zweet langs de slapen via de kin en dubbele kin onder het helmbandje door de kraag binnen. En ze lachen er niet mee, we worden getrakteerd op enkele van de zwaardere beklimmingen. Wonny voelt het aan zijn beentjes dat de fiets van Nonke Mon eigenlijk niet gemaakt is om bergop te rijden.
11h20: ik rij aan hoge snelheid over een bulteke en opeens wijst de punt van mijn zadel richting de hemel. Hoewel er hardnekkige geruchten de ronde gaan dat ik graag dingen in mijn derrière krijg kan ik u verklappen dat dat niet gemakkelijk fietst. Harréé zenne, aan de kant en die inbus sleutel bovenhalen. Met een enthousiast YOOOOOO veegt Wonny mij voorbij. In zijn kielzog een oude knar van Leopoldsburg waar Wonny, sociale mens dat hij is, reeds uitgebreid kennis mee heeft gemaakt. Een beke foeteren, op zadel kloppen en aan een vijs mechanieken en mijn zitje staat wederom in de juiste positie. Fuck, 2 minuten achterstand. Ik duw op de gáás en zet de achtervolging in.
11h35: daar zie ik in de verte een onguur figuur op gele fiets. Bovenop de **** helling hang ik terug in het wiel. Amai dat was efkes zweten.
12h00: tweede bevoorrading. Enkele suikertjes het buikje binnengieten en terug het zadel op. Ondanks mijne kater van gisteren voelen mijn benen nog relatief fris. Met het temperament van een kannibaal besluit ik om een effortke te doen in de laatste etappe. Echt tactisch was die zet niet, ik rij een 15 tal kilometer in totale eenzaamheid. Plots komt er ne snelheidsduivel uit het niets tevoorschijn. De ideale man om bij aan te klampen. Het terrein is nu relatief vlak. Dieje pééj voor mij steekt een tandje bij en tegen een slordige 38km/h scheuren we over het wegdek. Bij de volgende beklimming moet ik toch lossen.
13h00: de zadelpijn valt niet meer te negeren, maar het is niet ver meer. Het visioen van ne frisse Ice Tea jaagt me over de asfalt richting Aywaille.
13h16: finish! Jawel ik heb het gehaald. Nog niemand van de 125km crew te bespeuren. Gelukkig maar of ik was serieus aan mijneige beginnen twijfelen.
13h29: Wonny de Pony komt met ne brede grijns het koerke opgereden. Geen 2 minuten later nipt em al aan ne kouwe Leffe
13h55: Daar komt de rest binnengerold. "We hebben gejáááágd manneke" meldt Swiffer. Voila weer een puike prestatie van 't Platform. Nog een Leffeke dan.
Als kers op de taart: La Redoute oprijden, we zijn hier nu toch, dan kunt ge beter ne keer proberen. Op het steilste stuk haal ik mijne kodak boven om de rest te filmen. Eekhoorn passeert en ik ben nog te hard buiten adem (hoort me maar es hijgen) om commentaar te geven.Amai mijne frak.
Met verbeten blik en rood aangelopen kaken wordt La Redoute bedwongen en kunnen we terug op terras gaan zitten. Frank De Boosere zou wellicht beweren dat het niet gezond is om met zo een hitte van die fratskes uit te halen.
Op het terras van de camping versterken we de innerlijke mens met Duvelkes, Choufkes, enkele kommen nootjes en wat lekkers uit de friteuse. Hooligan Panda breekt nog ne parasol af en dan zit het erop. Ne steak van de Notre Dame dubbel en dik verdiend!
Tot de volgende sportieve bijeenkomst!
xx
T-man
maandag 11 april 2011
Drékes versie van Luik-Bastenaken-Luik 10 april 2011
Aanwezig: Edgard, Paul, Dries, Dirk, Dré, Kristien, Tim, Swiffer
Het is vroeg.. heel vroeg! Om 7u verzamelen we in Diepenbeek en vertrekken we richting Tilff. Een gele bestelwagen zit vol afgetrainde atleten wiens kuiten al niet veel goed voorspelden.
Er volgt een mooi tocht van 125km, slingerend met heel wat Ardeense beklimmingen, richting de Luxemburgse grens en zo weer terug naar Tilff.
Helaas moesten we van onze route afwijken wegen een auto-rally op de wegen. Het kon echter de pret niet bederven.
Halverwege, korte horeca-stop. Suiker opdoen. De legende 'Paul', menig man had voor hem gewaarschuwd, ik kende hem nog niet. Deze man doet zijn Platform-tenue alle eer aan en rijdt harder naarmate er meer Duvel verbruikt is.
Ik ben blij dat ik met 4,5u slaap deze tocht gewoon uitgereden heb :)Het was misschien niet zoals Merckx destijds maar La Redoute staat nu ook aangevinkt op het lijstje :)
Nagenieten doen we met een Duveltje in volle zon, 21°, op het gezellige stadspleintje van Tilff. Afsluiten met Parijs-Roubaix in een brasserie achter de kerk (volgende keer hier langs het water iets drinken, gezellig!)
Doen we binnenkort zeker nog eens opnieuw!
Cheers
Swiffer
Olne-Spa-Olne 03 april 2011
Aanwezigen: Tim, Kristien, Stijn, Swiffer
Afwezigen hadden serieus ongelijk!!
Eén van de mooiste tochten om het mtb-seizoen op gang te trekken. Parcours lag prachtig droog, snel kunnen rijden. Weinig amateurs te bespeuren, tempo zat er bij iedereen goed in. Volgend jaar zeker weer present!
Blonde Chimay in voetbalkantine als beloning.
Sart-Tilman 20 maart 2011
Aanwezig: Kelly, Stijn, David, Bart, Goendi, Panda, Tim, Kristien, Jurgen, Swiffer
Afwezigen hadden ongelijk!
Juffrouw Achten behaalde zelfs een beker, 2e plaats in de chrono bij de vrouwen!
Achteraf gezellig keuvelen met een braadworst en de nodige pintjes in het huis van God.
zondag 27 februari 2011
Activiteitenkalender
Beste Platformers,
Iedereen is welkom op de activiteiten van onderstaande kalender!
Doorklikken om te vergroten:
(geel gekleurd: weekend)
BE THERE!
't Platform te velde in de voerstreek
't Platform heeft weer goed getraind! 't is te zeggen, de harde kern van de mountainbike-sectie. En ongelooflijk maar waar, het was nochtans een tocht op asfalt! Baansectie?? ;)
Diamanten Mini, Krachtige Panda, Snelle Eekhoorn en ikzelf waren van de partij.
Plaats van plezier: Voerstreek en Mergelland NL
Startlocatie: Genoelselderen, knooppunt 86 van het fietsnet start op het pleintje in het centrum van dit gehucht.
Tocht in grote lijnen: Genoelselderen - Riemst - Kanne - Eben Emael (ja uiteraard langs het fort) - Moelingen - Gravenvoeren - Fouron Saint-Martin - St-Geertruid in NL(ter ere van Geertrui hebben we hier even halt gehouden in De Koekenpan, aanrader!)- kasseistroken van Maastricht-centrum - Vlijtingen - Herderen - Genoelselderen
Een slordige 86km's hebben we erdoor gejaagd, dat jagen mag je letterlijk nemen! In tegenstelling tot wat sommigen denken is het nogal heuvelachtig in deze contreien, zelfs als je grondgebied Nederland binnenrijdt! Enkele kuitenbuiters in het parcours zorgden voor de nodige ambiance: de 'Halembaye!, de 'Muizenberg' op de Cannerberg aan de mergelgrotten. De slingerberg hebben we nu ook gezien, gelukkig als afdaling.
De hele tocht een stevige wind gehad en net voorbij de helft begon het ook nog eens flink te regenen.. ma echt gieten hé! Dit alles kon de pret niet bederven. Weer een enorm voldaan gevoel en een goeie training voor Sart Tilman (20/03) op de mtb!!
Platformers te lande, get on your bike!!!
Groeten
Swiffer
maandag 14 februari 2011
't Platform @ Zoenk 2011
Bij gebrek aan andere enthousiastelingen werd de platformdelegatie enkel vertegenwoordigd door ptit patron en mezelf op deze eerste mooie tocht van 2011.