woensdag 28 maart 2012

"ReCycle"



Boys & Girls,


Hier de nieuwste revelatie van Pandabear productions: "ReCycle"


Het concept: "Geef een afgedankte fiets kans op een nieuw leven"



De werkwijze: Door het opwaarderen van het bestaande frame, het vervangen van een aantal cruciale onderdelen en het gebruik van unieke materialen, waaronder houten spatborden, krijgt een schijnbaar afgeschreven fiets een compleet nieuw en trendy uiterlijk.


Dus vooraleer jullie beslissen om een nieuwe fiets te kopen, speur dan nog even de donkerste hoeken van jullie zolders en kelders af op zoek naar zo'n afgeschreven fiets en contacteer mij even om te zien wat we er van kunnen maken :)





















maandag 26 maart 2012

De strategie van 2012

samengevat in één foto

zondag 25 maart 2012

La Primavera 2012

Een uur vroeger mogen opstaan wegens zomeruur. Buiten is het mistig en kil, de zon is nog niet over de kim geklommen. Jazeker, het is weeral tijd om rap wa bokes met choco door de keel te wringen en richting de Walen te bollen voor een nieuw mountainbike avontuur. Vandaag op het programma: La Primavera, 65km in de lengte, 1595m in de hoogte. Da is al vrij pittig voor den tijd van 't jaar. Inschrijven voor de chrono, dan krijgt ge azo een stoer nummerbordje om vanvoor op uw stuur te hangen. Ondertussen is het al warm genoeg om het truitje met lange mouwen weer in de boekentas te duwen. Ik zet mijne helm op mijne bol en herinner me vloekend dat ik de voering in mijn wasmachien heb laten zitten. Ge kent da wel, da is zo een zacht stofke voor wa meer comfort in uwe helm. Ik moest het stellen met de scherpe kant van de velcro waarmee dat stofke aan uwe helm hangt... sjiek is miech dat! Godverdju wat een ajuin kan ik toch zijn.

In elk geval, dan toch vertrokken geraakt en na ne kilometer of 2 voorbijgestoken worden door ons aller bekende Nomadesk madam Kimmeke en hare partner Patrick. Het viel me nogal op hoe scherp ze staat. Bovenarmkes even dik als mijne pols... wel goei batsen (bovenbenen in het djoppenbeeks) zoals het hoort. Effe geprobeerd ze bij te houden maar da was ietekes te ambitieus. Ondertussen smeten ze er al een technische afdaling tegenaan! Ammehoela da was steil, en met haarspeldbochten. Schrik en al ja, ik ben daar nie zo ne held in, zeker ni sedert de Ardennes Trophy waar ik - gelukkig meer spectaculair dan pijnlijk - een verdiepke of 2 naar beneden ben getotterd na zo ne haarspeldbocht. Twas deze keer bekans weer prijs. Mijn dijbeen steekt opeens vast tussen mijne kader en ne Racing Ralph trakteurband. Nog geen 5km ver en al een adrenalinestootje, dat belooft.

Maar het wordt eigenlijk fantastisch. Een beklimming van tegen de 17%, naar beneden knallen in van die kleine holle wegskes, over boomstammen klimmen, door beekskes ploeteren. Nondedju ik had pertang gehoopt dak mijne vélo ni ging moeten poetsen, snoodaards. Na 16km een zenuwachtig stukje single track langs het water en uitschuiven op een stuk gravel. Een goei snap in mijn linker scheenbeen en een straaltje bloed. Allemaal ni erg maar het ziet er wel stoer uit haha. Ik leef nog steeds met het geloof dat mijn mede Platform kompanen Swiffer, Pony en Herr Jâânse ook ergens over het parcours zoeven. Eerste bevoorrading: niemand, tweede bevoorrading: ook niemand... hmm, waren die sjarels nog later dan mij? (ik was een half uur te laat). Niks aan te doen, verder knallen en proberen inhalen! Ik rij vandaag op mijn nieuw scheurijzer, een Canyon 29er aluminium gevaarte, of om het met Swiffer zijn woorden te zeggen: waar gaan die wielen met da menneke naartoe? Niet te onderschatten wat een verschil met mijne ondertussen afgeschreven Radon 26er zenne. Veel meer tractie in de bergop, stabiel in de afdalingen en rolt veel makkelijker over bobbelkes waar ge doorgaans goed dooreengeschuddeld wordt en uw nageslacht in crême fraiche verandert. Top machien, wreed content.

Na nog meer moois rond Andennes is het nog 2km tot de finish maar mijne honger-klop komt aan gelijk ne mokerslag. Bon, aan de kant en ne peperkoek uit de valies opdisselen. Just genoeg om het tot de eindmeet te rekken. Uiteindelijk binnen na 4h05 minuten. Ik loop daar een half uurke rond te draaien en cola's binnen te gieten in afwachting van mijn fietskompanen die maar nie komen opdagen. Moest mijne gsm niet thuis liggen zou dat probleem alras verholpen zijn. Zonder draadloze communicatie kunt ge ni anders dan wachten, tot opeens moni Marckie van BoardX aan mijn kraag trekt. Aha, goe gezelschap om ne hotdog binnen te gaan schuiven in het zonneke, want dieje was dik verdiend. Ik zie op het scorebord dat ook Platform-held Panda gereden heeft, en dit in een bijzonder respectabele tijd van 3h55! Weer een zondag nuttig besteed me dunkt.

Kus, Tman

't Platform voorjaarstochten in Belgische driekleur!

't Platform voorjaarstochten in Belgische driekleur!