dinsdag 26 juni 2012

Raid Des Hautes Fagnes 2012

Dees bericht om het relaas te doen van de 2012 versie van de meest grellige marathon van de Benelux, de Raid Des Hautes Fagnes.
Ik zal maar meteen met het goeie nieuws voor de dag komen: mister RDHF heeft zijne status weeral kunnen bevestigen. Zij die het niet geloven of niet aanwezig konden zijn door het afbreken van huizen, het ingipsen der armen, hondeschoollessen of zwelg- en orgiefestivals, moeten het maar nekeer vragen aan Kristien, Brecht, Thomas of mezelf.
Het waren immers deze deemen die de goeie raad van Mevrouw Hagedoorn in de wind sloegen en op 24 juni om negen uur gereed stonden onder de startboog.
De eerste kilometers waren ons ondertussen bekend: onmiddelijk lekker brutaal omhoog en terug stevig naar beneden. Het begon mij onmiddelijk te dagen dat het wel heel moeilijk zou worden om het vooraf gestelde doel (top 100 of onder de 6u30) te bereiken. Minder dan vier uur slaap, buikpijn en een algemeen tam gevoel hielpen niet onmiddelijk om het goeie ritme te vinden. Lang geleden dat ik nog zo ne slechte nacht had gehad, toch wa zenuwachtig precies :).
Maar goed, dan maar proberen zoveel mogelijk te genieten en vooral niet te snel panikeren. Er is dit jaar voldoende getraind geweest om er ook op reserve ne fermen dag van te maken. Op het gemakske en proberen zoveel mogelijk te genieten van het parkoer.
De buikpijn was van de baan en het begon net ietske beter te gaan toen Patrick besloot van mijne moral ne nieuwen toek te geven door aan een grellige snelheid voorbij te peren in de offroad versie van de Vecquee. De sterke mensj was tien minuten later gestart en had die in de twee eerste uren al goed gemaakt. Straf bezig weeral.
Na drie uur koers had ik mij eigenlijk al neergelegd bij ne relatief slechte tijd, tot ik bij het beginnen van de regen zag dat mijn gemiddelde bijna 19 per uur was. Miljaar, das toch nie slecht feitelijk. Tempo een beetje omhoog brengen en hopen van het laatste stuk te overleven.
T moeilijke van de RDHF is u onderweg niet te laten gek maken: ge kunt overal harder rijden dan ge eigenlijk zou moeten doen, buiten opt laatste. En da laatste is opt einde: die mannen weten in de laatste 35 km bijna 1500 hoogtemeters te pompen. Als het vanaf kilometer 80 nog gaat, komt er nog wel een gelegenheid of 30 om u eigen alsnog volledig naar de kloten te rijden.
Toen de kortere afstanden terug op ons parkoers kwamen viel de de regen met bakken uit de lucht en dat zorgde wel voor (te) veel files op plekken waar elke ardennenbiker normaalgezien gewoon vollen tuup naar beneden peert.
Het slechte gevoel van tijdens de ochtend was ik ondertussen helemaal vergeten en met nog drie klimmen te gaan kwamen we aan het einde van het oude (en ondertussen bekende) parkoer. Deze keer was het nog nie gedaan en om elken deelnemer piepedood te pitsen hadden de mannen er nie beter op gevonden om ons het bikepark van Ferme Libert nog nekeer omhoog te laten rijden. De trails waren ondertussen spekglad, supertechnisch en jammer genoeg ook iets te overbevolkt: op sommige afdalingen kon ge mits het juiste spoor misschien wel 30 wandelende medebikers in ene keer voorbij steken. Op andere stukken stond ge net zoals in Waimes een maand geleden, gewoon in een rij te wachten tot er genoeg plaats was om alsnog uw afdaling aan te vatten. Hopelijk doen ze er iets aan tegen volgend jaar...
In trance en met een concentratie die ik vroeger in de klas ook beter nekeer had gehad het laatste stukske nog afgelegd. Effe nog een lelijke loopstrook recht aan den berg omhoog en dan volle bak via het downhillpark naar de finish. Mijne mens lief, da was een einde :)
Uiteindelijk binnen op 6u28 en ondanks de slechte start, nog van plek 177 bij het eerst tussenpunt naar nummerke 89 opgeschoven. YES!

Rap de douche in en hopen dat ondertussen alles goed ging met Kristien. Heeft ze nog genoeg remblokken op haar antieke v-brakes, heeft ze nog iets over gehouden, hoe verteerd ze de kou en de technische stukken?
Zeer goed zo bleek: na zeven en een half uur koers kwam ze binnen als tweede vrouw! In Malmedy! De grelligste koers van de Benelux! Miljaarde wat een madam.
Een paar minuten later kwamen Kevain en Brecht ook binnengerold van hun 90 km avontuur. Nen dikke smile opt bakkes, da was zeker!

Doel bereikt en nen dikke blauwe Chimay als traktatie van de mejuffrouw, das ne ferme zondag me dunkt!

Uitslag bekenden 115:
1. BOSMANS Wietse 4:50:44
7. VAN DEN BULKE Ken 5:11:38
89. JACOBS Tim 6:27:58
96. INDESTEGE Patrick 6:34:21
143. BOERMANS Yves 7:02:07
218. ACHTEN Kristien  7:40:59
347. VOETS Gwen 10:21:17
(427 starters)


Uitslag bekenden 90:
1. RONDELEZ Bjorn 4:12:23
189. DULLERS Brecht  6:57:19
194. MOERMAN Thomas 7:00:50
302. COUCKE Krisof  9:25:59
(445 starters)