donderdag 28 april 2011

Rik Verbrugghe Classic 24 April 2011

6h30: wakker worden met statisch geruis wegens verkeerd afgestelde wekkerradio, oftewel hebben de duiven de StuBru zendmast weer ondergescheten. Douchen niet nodig, enkele kommen Corn Flakes met Alpro Soja melk binnentrekken, materiaal intasten en GPS in de richting van Aywaille wijzen. Traditiegetrouw ne verkeerde afslag nemen en wa rondbollen in het centrum van Luik.


8h22: arrivé au camping Olympia. Het is nog een beetje killig. Eekhoorn houdt niet van stijve tepels (bij zijneigen dan, want da schuurt aan de bretellekes) en houdt zijn übersexy bodywarmer nog efkes aan. Panda staat reeds gereed in vol ornaat, kuiten extra opgeblonken. Mini a.k.a. "La Machine" zabbert op een banaantje en smeert 10cc wit spul (factor 15) kwestie van optimaal te bronzeren. Zelfs de broekspijpen van haar witte Platform tenue nog wa opgerold om de tan-line extra hoog te krijgen. Swiffer is een beke de kluts kwijt. Waarschijnlijk nen Duvel teveel op gisteren. Hij doet er langer over dan normaal om al zijn spullen in de juiste volgorde en op de juiste plaats te krijgen. Wonny de Pony staat scherp. Met het gele vliegmachien van nonke Mon, voorzien van bijzonder zachte zadel, voelt hij zich sterker dan Gilbert en kan niet wachten om te vertrekken. Ondergetekende, T-man, wordt door Mini gewezen op het feit dat mijn tuubkes een beetje plat staan, 3 bar is wa weinig voor ne koersfiets. Efkes ajusteren. Daarbovenop denk ik ten onrechte dat ik mijne voorste derailleur correct had afgesteld en moet na de eerste 50 meter, nog voor de start van de tocht, mijn pollen vuil maken om de ketting over het juiste tandwiel te leggen.


9h20: bon, we zijn ingeschreven. De hoogmis voor kuit en dij kan beginnen! Als een geöliede machine drijven we de vitesse op tot een respectabele kruissnelheid. Als vijf knechten omsingelen we onze kopvrouw zodat ze uit geen enkele windrichting belaagd kan worden (uitgezonderd aarswinden van een niet nader vernoemd individu). Terwijl het zonnetje gestaag hogere posities opzoekt en de frisse ochtendkilte verdrijft met genadeloze UV straling, bereikt het olijke gezelschap de splitsing tussen de 105 en de 125 km route. Wonny en ik slaan af voor de 105, de rest kiest voor de volle pot en gaan all in met ne full house. Dit betekent dat voor die vier japers dit verslag reeds ten einde is!


10h20: eerste bevoorrading. Zachte koekskes, vochtige zoetigheid en zoete vochtigheid zijn ons deel. En het begint echt warm te worden. Sporadisch rolt er een straaltje zout zweet langs de slapen via de kin en dubbele kin onder het helmbandje door de kraag binnen. En ze lachen er niet mee, we worden getrakteerd op enkele van de zwaardere beklimmingen. Wonny voelt het aan zijn beentjes dat de fiets van Nonke Mon eigenlijk niet gemaakt is om bergop te rijden.


11h20: ik rij aan hoge snelheid over een bulteke en opeens wijst de punt van mijn zadel richting de hemel. Hoewel er hardnekkige geruchten de ronde gaan dat ik graag dingen in mijn derrière krijg kan ik u verklappen dat dat niet gemakkelijk fietst. Harréé zenne, aan de kant en die inbus sleutel bovenhalen. Met een enthousiast YOOOOOO veegt Wonny mij voorbij. In zijn kielzog een oude knar van Leopoldsburg waar Wonny, sociale mens dat hij is, reeds uitgebreid kennis mee heeft gemaakt. Een beke foeteren, op zadel kloppen en aan een vijs mechanieken en mijn zitje staat wederom in de juiste positie. Fuck, 2 minuten achterstand. Ik duw op de gáás en zet de achtervolging in.

11h35: daar zie ik in de verte een onguur figuur op gele fiets. Bovenop de **** helling hang ik terug in het wiel. Amai dat was efkes zweten.

12h00: tweede bevoorrading. Enkele suikertjes het buikje binnengieten en terug het zadel op. Ondanks mijne kater van gisteren voelen mijn benen nog relatief fris. Met het temperament van een kannibaal besluit ik om een effortke te doen in de laatste etappe. Echt tactisch was die zet niet, ik rij een 15 tal kilometer in totale eenzaamheid. Plots komt er ne snelheidsduivel uit het niets tevoorschijn. De ideale man om bij aan te klampen. Het terrein is nu relatief vlak. Dieje pééj voor mij steekt een tandje bij en tegen een slordige 38km/h scheuren we over het wegdek. Bij de volgende beklimming moet ik toch lossen.

13h00: de zadelpijn valt niet meer te negeren, maar het is niet ver meer. Het visioen van ne frisse Ice Tea jaagt me over de asfalt richting Aywaille.

13h16: finish! Jawel ik heb het gehaald. Nog niemand van de 125km crew te bespeuren. Gelukkig maar of ik was serieus aan mijneige beginnen twijfelen.

13h29: Wonny de Pony komt met ne brede grijns het koerke opgereden. Geen 2 minuten later nipt em al aan ne kouwe Leffe

13h55: Daar komt de rest binnengerold. "We hebben gejáááágd manneke" meldt Swiffer. Voila weer een puike prestatie van 't Platform. Nog een Leffeke dan.

Als kers op de taart: La Redoute oprijden, we zijn hier nu toch, dan kunt ge beter ne keer proberen. Op het steilste stuk haal ik mijne kodak boven om de rest te filmen. Eekhoorn passeert en ik ben nog te hard buiten adem (hoort me maar es hijgen) om commentaar te geven.Amai mijne frak.



Met verbeten blik en rood aangelopen kaken wordt La Redoute bedwongen en kunnen we terug op terras gaan zitten. Frank De Boosere zou wellicht beweren dat het niet gezond is om met zo een hitte van die fratskes uit te halen.



Op het terras van de camping versterken we de innerlijke mens met Duvelkes, Choufkes, enkele kommen nootjes en wat lekkers uit de friteuse. Hooligan Panda breekt nog ne parasol af en dan zit het erop. Ne steak van de Notre Dame dubbel en dik verdiend!


Tot de volgende sportieve bijeenkomst!

xx

T-man

maandag 11 april 2011

Drékes versie van Luik-Bastenaken-Luik 10 april 2011


Aanwezig: Edgard, Paul, Dries, Dirk, Dré, Kristien, Tim, Swiffer

Het is vroeg.. heel vroeg! Om 7u verzamelen we in Diepenbeek en vertrekken we richting Tilff. Een gele bestelwagen zit vol afgetrainde atleten wiens kuiten al niet veel goed voorspelden.
Er volgt een mooi tocht van 125km, slingerend met heel wat Ardeense beklimmingen, richting de Luxemburgse grens en zo weer terug naar Tilff.
Helaas moesten we van onze route afwijken wegen een auto-rally op de wegen. Het kon echter de pret niet bederven.

Halverwege, korte horeca-stop. Suiker opdoen. De legende 'Paul', menig man had voor hem gewaarschuwd, ik kende hem nog niet. Deze man doet zijn Platform-tenue alle eer aan en rijdt harder naarmate er meer Duvel verbruikt is.


Ik ben blij dat ik met 4,5u slaap deze tocht gewoon uitgereden heb :)Het was misschien niet zoals Merckx destijds maar La Redoute staat nu ook aangevinkt op het lijstje :)

Nagenieten doen we met een Duveltje in volle zon, 21°, op het gezellige stadspleintje van Tilff. Afsluiten met Parijs-Roubaix in een brasserie achter de kerk (volgende keer hier langs het water iets drinken, gezellig!)

Doen we binnenkort zeker nog eens opnieuw!
Cheers
Swiffer

Olne-Spa-Olne 03 april 2011


Aanwezigen: Tim, Kristien, Stijn, Swiffer

Afwezigen hadden serieus ongelijk!!


Eén van de mooiste tochten om het mtb-seizoen op gang te trekken. Parcours lag prachtig droog, snel kunnen rijden. Weinig amateurs te bespeuren, tempo zat er bij iedereen goed in. Volgend jaar zeker weer present!

Blonde Chimay in voetbalkantine als beloning.

Sart-Tilman 20 maart 2011

Aanwezig: Kelly, Stijn, David, Bart, Goendi, Panda, Tim, Kristien, Jurgen, Swiffer

Afwezigen hadden ongelijk!

Juffrouw Achten behaalde zelfs een beker, 2e plaats in de chrono bij de vrouwen!

Achteraf gezellig keuvelen met een braadworst en de nodige pintjes in het huis van God.