Van de hel naar den hemel en terug

Zondag, mooie dag. Lekker zonneke, effe langs de familie en e stukske taart eten en eventueel nog e pintje drinken. Dat was altans het plan. In werkelijkheid kwam het neer op: duvel drinken in de blakende zon, tussenin onnozel doen gelijk ne mens da redelijk goed kan, mannequins versieren voor de platformdrink, lessen noors volgen en tussenin nog wa duvel drinken.
Iets wat uiteindelijk tot 6 uur in de namiddag ging duren, hield nu op - na lang aandringen van de madam - om middernacht.
Geen idee hoe we naar huis gereden zijn, zo goed als dood toen de wekker afging om half 7.
Misselijk, braakneigingen en.. Mijne fiets hing had ik den avond ervoor gedeeltelijk uit mekaar gedraaid met de bedoeling die na de babyborrel terug ineen te steken. Bon, nog gelijk ne gek beginnen sleutelen en hop naar Theux. Al een sjans dat ne mens nie moest blazen op deze mooie maandagochtend.
Kwestie van niet te fel terug te hydrateren na da gedrink van gisteren had ik gemerkt dat ik mijne camelback vergeten was, dan maar e bedonneke geleend van onze pa en een tikje extra dorst onderweg.
Inschrijven, nummer aant stuur maken, nog e laatste brokske doorslikken en maar naar de start.
Samen met Kristien vertrokken voor de 65 km en op het gemakske vertrokken. Jammer genoeg had ze precies goei benen en vonden de organisatoren het een goed idee van meteen na de start ne klim van 3,7 km te schuppen zodat ik gelijk nen halve idioot in het wiel hing te stinken naar den drank en ervoor vreesde dat ik ter elk moment af gekletst kon worden.
Na de eerste twee bergskes waren er nog maar 20 te gaan, t zonneke scheen mooi en ik begon ter precies ewa door te komen. Kristien dan maar gelijk ne flinke knecht uit de wind gezet en genieten: Superklimmen, zalige afdalingen, totaal nieuwe wegskes, sjieke uitzichten, af en toe gelijk ne zot door de beek en terna terug stof happen tot uw keel tervan pikt. Das pas baaiken.
Kristien was nog efkes uit de bocht gevlogen, maar de schade viel wel mee en bij den ehbo werd er een nieuw stukske vel aan haar hand gemaakt. Onderweg goed blijven rijsttaartjes eten en hellingen aftellen zodat we uiteindelijk na 4 uur 45 en 1750 hoogtemeters over de finish bolden, goed voor een 223ste plaats. Kristien was daarmee 9de bij de vrouwen. Niet slecht voor een bezoek aan de ambulans en een pauzeke aan elke bevoorrading. Mijne vroegere bikemakker stond daar ook te glunderen, was net voor ons binnen, maar had wel de 85 km gedaan. Grellig, a long way to go...
De afwezige tamzakken hadden ongelijk!!
Ene keer goed en wel terug thuis precies toch gemerkt dat t redelijk vermoeiend was, den helen avond gelijk ne sfinx aan tafel gezeten en shweppes gedronken op restaurant. s' Avonds niet meer de fut om de fietsen uit den auto te laden en dus maandagochtend maar met twee moddervette fietsen richting t werk :-).